فرهاد مجیدی پاییز سال ۹۲ کفش‌هایش را آویزان کرد و از فوتبال به عنوان بازیکن جدا شد اما کاملا طبیعی بود و بدیهی است که او با استقلال به نوعی زندگی می‌کند.
فرهاد روز ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۹۴ و چند روز پس از این‌که استقلال فصل را با عنوان نازل ششمی به پایان رساند، مصاحبه بسیار تند و پُرسروصدایی با خبرورزشی انجام داد و گفت: هرچه در فصل‌های قبلی کاشتیم در این دو فصل تبدیل به خاکستر کردند. من به عنوان عضو کوچک خانواده بزرگ استقلال بابت نتایج این تیم طی دو فصل گذشته احساس شرم می‌کنم و اگر جای هیئت مدیره و مدیرعامل بودم همین امروز استعفا می‌دادم. روزی که استقلال در صدر جدول بود و تیم به فینال جام حذفی رسید (منظور فرهاد پاییز سال ۱۳۹۰ بود) بعضی از همین آقایان در یک جلسه ۵ دقیقه‌ای به من گفتند «می‌خواهیم فلانی را سرمربی استقلال کنیم و مانده‌ایم با تو چه کنیم»! من گفتم از استقلال می‌روم و حاضر شدم با دریافت ۴۰میلیون تومان رضایتنامه بگیرم و برخلاف میل خودم راهی قطر شدم. آن زمان حرف آقایان این بود که با آوردن فلان سرمربی به دنبال قهرمانی در آسیا هستیم نه قهرمانی در ایران! روزی که من از استقلال رفتم ۴ دربی متوالی را از پرسپولیس برده بودیم اما آقایان نه تنها نتوانستند استقلال را قهرمان آسیا کنند بلکه رکورد دربی‌های این تیم را هم از بین بردند و حالا قهرمانی که هیچ حتی سهمیه لیگ قهرمانان را هم نگرفتند!
مجیدی ادامه داد من انتظار دارم نه تنها کادر فنی بلکه اعضای هیئت مدیره استقلال هم از این تیم بروند. واقعا برایم دردآور است که یک هوادار ۱۶ ساله از باخت استقلال مقابل پرسپولیس تشنج کند و بستری شود. کسب این نتایج هنر آقایان هیئت مدیره و کادر فنی بوده است. آقایان می‌خواهند بی‌کفایتی خود را پنهان کنند اما ای کاش بدانند مردم فریب آن‌ها را نمی‌خورند.