جامبو جت‌ها احتمالا بازیافت خواهند شد. تا ۹۰ درصد از یک هواپیما را می‌توان تغییر کاربری داد.
موهاوی کالیفرنیا، آب‌وهوای بیابانی و خشکی دارد، ارتفاع در این منطقه زیاد است و سطح آلودگی کم است و خاک‌های این منطقه نیز قلیایی است که همگی از زنگ زدگی و فرسایش جلوگیری می‌کنند. این تاسیسات هزاران هواپیمای تجاری را در خود جای می‌دهد.
جالب است بدانید که هزینه نگهداری هر هواپیما حدود ۸۰۰۰ دلار در ماه است. علاوه بر هواپیماهای تولید شده توسط شرکت‌هایی مانند بوئینگ و ایرباس، این تاسیسات هواپیماهای مختلفی از جمله هواپیماهای مک‌دانل داگلاس و لاکهید مارتین را در خود ذخیره می‌کند.
با این حال این تاسیسات به خودی خود برای عموم مردم باز نیست؛ اما مراسمی با عنوان «شنبه‌های دیوانه هواپیما» را به صورت ماهانه برگزار می‌کند که در طی آن علاقه‌مندان می‌توانند از این مرکز بزرگ بازدید کنند و درباره فعالیت‌های آن اطلاعات بیشتری کسب کنند.
پایگاه نیروی هوایی دیویس-مونتان، آریزونا، ایالات متحده آمریکا، پس از جنگ جهانی دوم راه اندازی شد و اکنون تنها پارکینگ هواپیماهای نظامی و دولتی از کار افتاده در این کشور است.
پایگاه نیروی هوایی دیویس-مونتان، آریزونا، ایالات متحده آمریکا مانند بندر هوایی و فضایی موهاوی، به دلیل آب و هوای بیابانی خشک، خاک قلیایی و ارتفاع آن انتخاب شده است. رطوبت فوق العاده کم، زمین بیابانی غیر اسیدی و ارتفاع زیاد به حفظ هواپیما و جلوگیری از ایجاد زنگ زدگی کمک می‌کند.
فرودگاه تروئل که در استان دورافتاده اسپانیا به همین نام واقع شده است، به طور ویژه برای ذخیره و بازیافت هواپیماهای مصرف شده ساخته شده است. این فرودگاه همچنین به عنوان یک مرکز تعمیر و نگهداری و خدمات فعالیت می‌کند.
از نظر محیطی، باغ تروئل مانند همتایانش در کالیفرنیا و آریزونا در بیشتر سال از آب و هوای خشک برخوردار است، در ارتفاع بالا قرار دارد و سطح آلودگی بسیار پایینی دارد که شرایط مناسبی را برای نگهداری و بازیافت هواپیماها ایجاد می‌کند. هواپیماها با استفاده از آخرین تکنیک‌ها برچیده و بازیافت می‌شوند.
تأسیسات تروئل هواپیماهای تولید شده توسط ایرباس، بوئینگ، بمباردیر و دیگر نام‌های پیشرو در صنعت هوانوردی جهانی را در خود جای داده است.
در پایین، انبار هواپیماهای آسیا و اقیانوسیه در فرودگاه آلیس اسپرینگز در قلمرو شمالی استرالیا، مکانی پیشرو است که هواپیماها برای مرگ می روند. این تاسیسات، که جدیدترین کارخانه استخوان سازی جهان است، در سال ۲۰۱۳ تکمیل شد و سال بعد به بهره برداری رسید.
در اواخر قرن ۱۹، اویونی یک مرکز حمل و نقل بزرگ برای صنعت معدن بولیوی بود. مواد استخراج شده در این منطقه از مرکز به ساحل منتقل شدند و یک راه آهن توسط تیمی از مهندسان بریتانیایی ساخته شد.
آخرین ناقوس مرگ برای این هاب در دهه ۱۹۴۰ زمانی که صنعت معدن بولیوی به طور کامل سقوط کرد، نواخته شد. نابودی صنعت ضربه سختی به اویونی زد و بسیاری از قطارهای آن رها شدند و تا به امروز در آنجا باقی مانده‌اند.
منبع: msn
۲۲۷۲۲۷