انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ باید نقطه عطف وفاق ملی باشد و در پرتو آن نشاط سیاسی در کشور حاکم نمایند اما دریغ و افسوس!
ضروری است که در صحنه انتخابات همه باشند و پس از انتخابات نیز همه باشند یا بهتر است بگوییم همه بمانند و این در سایه دوری از تنگ نظری است که متاسفانه و باز متاسفانه که در کشور این مشی نهادینه شده است و مردم تاوان سنگین کوتاه قامتی برخی سیاسیون و در نتیجه تنگ نظری و ناکارآمدی آنها را می دهند و این ما را از وفاق ملی و اتحاد همه گیر دورساخته است.
بجز دو کاندیدا کاندیداهای ریاست جمهوری ۱۴۰۳ هیچ یک گفتمان ندارند و لذا برنامه ای جامع در ذیل آن نمی توانند ارائه کنند.
فارغ از سمت و سوی سیاسی، این توفیق گفتمانی در دو کاندیدا مطرح است و آقایان لاریجانی و احمدی نژاد گرچه در دو سوی مقابل ایستاده اند ولی تراز گفتمانی مناسب را دارند و برای این گفتمان چینش انسانی و تیم و کادر دارند، مسئله که متاسفانه رئیس جمهور فقید دولت سیزدهم از آن بهره مند نبود و باعث شد دولت سیزدهم گرفتار سهم خواهان تندرو شود که هیچ، بجز جنجال های سلبی در شخصیت خود ندارند.
لذا از سایر کاندیدا هایی که احساس تکلیف کرده اند و برنامه ای هم برای مشق خود ندارند میگدریم و در رهگدر بررسی توفیق در پیرزوی احمدی نژاد یا لاریجانی باید به موانع پیش روی هر یک پرداخته شود؛ احمدی نژاد جامعه رای و قدرت اقناع قوی تری دارد اما مانع سر راه وی شورای نگهبان است، اما لاریجانی که احتمالا چراغ سبز شورای نگهبان را دریافت کرده و در سبد آراء چالش خواهد داشت چرا که طبقه گفتمانی احمدی نژاد عموم جامعه است و لاریجانی خواص و نخبگان سیاسی را همراه دارد.
اگر به سال ۷۶ برگردیم چیزی که واضح است گفتمان آقای سید محمد خاتمی بود که او را از عرصه فرهنگی به سیاسی رساند ، او مخاطب گفتمانی و طبقه ای مشخص داشت و جامعه را فهمید و جامعه در آن زمان او را درک کرد، از آنچه در ادامه پیاده سازی این گفتمان رقم‌خورد در این مجال می گذریم.
این‌گفتمان هاست که مردم را به میدان انتخابات می کشاند و در فقر گفتمانی و ترک صحنه انتخابات توسط مردم امثال جلیلی به پاستور خواهند رفت و ناکارآمدی خود را خارج از این سایه برای مردم فاکتور خواهند نمود.
همانطور که در مناظره اخیر خود در برنامه تلویزیونی گفتم، ما در کشور دچار فقدان گفتمان و کارامدی سیاسی هستیم چون فارغ از اسم و القاب حزب و تشکیلاتی معنادار در کشور نداریم؛ مطلقا نداریم و در این خلاء گفتمان های مردم محور شکل نیافته اند و در غیاب احزاب واقعی (و نه تشریفاتی) باندها جایگزین احزاب شده اند و این باند ها کاری بجز سهم خواهی برای خود و اطرافیان نمی دانند.
۸ تیر۱۴۰۳ فرصت جبران اشتباهات گذشته باشد و شورای محترم نگهبان از هزینه های وارد شده بر ملت بکاهد و کشور را از حاکمیت یک دست، تک قطبی و یکجانبه گرایی برهاند.
با قاطعیت می توان ادعا کرد مجالس شورای اسلامی ما باز فارغ از سمت و سوی سیاسی هر دوره ضعیف تر از گذشته و در همین مسیر مجلس دوازدهم ناکارآمدتر و ضعیف تر از گذشته خواهد بود، ضروری است دولت را از دست این قطب سیاسی برهانیم.
اخیرا با کاندیداتوری لاریجانی وی برمبنای عقلانیت اصیل انقلابی کلید واژه گفتمانی خود را با عبارت “اوج گیری برای نیل به ملت قوی و دولت زمینه ساز” مطرح کرد و این جز با تحقق سیاست خارجی تعامل گرا و توسعه ساز حاصل نمی شود.
اگر محور یک جریان گفتمان باشد آن جریان از بین نمی رود و لو اینکه افراد دیگر نباشند، فارغ از سمت و سو، گفتمانی از جنس مردم و در تراز دوم خرداد امروز این ملک را باید.
عده ای می گویند گفتمان ما انقلاب اسلامی است، آنها که کادری هم برای آن تربیت نساخته اند از واژه انقلاب فقط شعار می سازند و فرسنگ ها با گفتمان انقلاب اسلامی فاصله دارند و دولت های باند گراتر از دولت سیزدهم شکل خواهند داد.
هستند کسانی که مدام از رهبری هزینه میکنند و برخلاف فرمایشات ایشان عمل می کنند که نمونه آن را در یکی دو روز اخیر در ماجرای تایید اعتبار نامه یکی از وکلای ملت می توان دید که بی اعتنا به تذکرات رهبری، مجلس دوازدهم را با رفتارهای بسیار سطح پایین آغاز نمودند و ادعای ولایت مداری شان (تاکید میکنم ادعا) گوش فلک را کر نموده است و اطمینان دارم رهبر معظم انقلاباز این افراد بسیار دلخورند .
در انتخابات تیر ماه اگر شورای نگهبان مسیر را باز کند نشاط در کشور حاکم خواهد شد و احمدی نژاد و لاریجانی دو قطب اصلی خواهند بود که در چنین شرایطی انشا الله مشارکت ۸۰ درصدی قطعی است.
۲۳۲۱۲