در زمان تسخیر سفارت آمریکا، در قضیه جنگ با عراق، در پرونده هسته‌ای، در ماجرای ارجاع پرونده هسته به شورای امنیت و موارد متعدد دیگر، تصورِ غالب این بود که بحرانی در پیش نیست یا – اگر هم بحرانی هست – به زودی برطرف خواهد شد!
منتها تسخیر سفارت، به جای یک سالی که گمان می‌رفت، تا به امروز گریبان کشور را گرفته است؛ جنگ با عراق، به جای چند هفته، هشت سال به طول انجامید و هنوز برخی از شهروندان با عواقب آن دست و پنجه نرم می‌کنند؛ پرونده هسته‌ای ۲۲ سالی است در جریان است و هنوز در شورای امنیت نیز موضوع آن در دستور کار قرار دارد!
امروز هم که عده‌ای نسبت به احتمال ارجاع مجدد ایران به شورای امنیت، یا احیای قطعنامه‌های قبلی یا عواقب به قدرت رسیدن دوباره ترامپ هشدار می‌دهند، باز با سیلی از اتهامِ وادادگی و ارعاب مسئولین مواجه می‌شوند!
گویی از تاریخ معاصری که خودمان شاهدش بودیم و هستیم قرار نیست درس و تجربه‌ای حاصل شود!
معتقدم رئیس‌جمهور بعدی باید فردی باشد که اولاً درک دقیق و واقع‌بینانه‌ای از تهدیدها و چالش‌های بین‌المللی داشته باشد؛ و ثانیاً مایل و قادر باشد آن‌ها را به درستی مدیریت و حل‌وفصل کند.
انکار چالش یا نعمت دانستن آن هیچ کمکی به مردم و توسعه کشور نخواهد کرد!
۳۱۱۳۱۱