به گزارش خبرورزشی، بعد از شکست مقابل پرسپولیس، تصور می شد میودراگ بوژوویچ در استقلال یک پروژه شکست خورده باشد اما مرد صرب که از مکتب مربیان یوگسلاو برخاسته در کوتاه ترین تایم ممکن، رگه هایی از اثرگذاری فنی اش را نشان داد.
استقلال مقابل النصر نمایشی آبرومند داشت. غیر از چند دقیقه ابتدایی بازی که به نظر می رسید آبی پوشان تهرانی از اسم و رسم استفان پیولی و ستاره های النصر ترسیده بودند، شاگردان میودراگ بوژوویچ سوار جریان بازی نشان دادند و صرف نظر از نتیجه که انصافا بد نبود، نمایش خوبی داشتند، آن قدر خوب که حالا هوادار استقلال یادش رفته همین تیم هفته قبل در دربی باخته بود و هفته بعد باید با النصری که رونالدو را در اختیار دارد، بازی کند و از همین حالا به بردن در عربستان می اندیشد.
استقلال شبیه بوژوویچ می شود!
تیم ها معمولا شبیه مربیان خود می شوند. این خاصیت مجموعه های انسانی است که خیلی زود عادت های راس مجموعه را به خود می گیرند. استقلال هم به مرور شبیه بوژوویچ خواهد شد؛ جنگجو و مبارز، سرسخت و تلاشگر و از همه مهم تر اهل ریسک و بلند پرواز…
این ویژگی های میودراگ بوژوویچ است. او در استقلال خوزستان هم نشان داد چه قابلیت هایی دارد. بردن النصر شاید برای استقلال کار سختی باشد که هست اما از بردن استقلال و پرسپولیس برای استقلال خوزستان غیرممکن تر نیست. بوژوویچ همان طور که روی نیمکت استقلال خوزستان، هر دو تیم پرطرفدار پایتخت را برد، روی نیمکت استقلال هم می تواند از بازی برگشت مقابل النصر سربلند عبور کند.
هرچند خواسته ای که استقلال از او دارد، معجزه کردن و جادوگری نیست. استقلال از او می خواهد در همین مدت اندک تا پایان فصل، به مجموعه آبی نظم تاکتیکی ببخشد. روحیه جنگجو بودن و تا پای جان مبارزه کردن را به تیم برگرداند. در اجرای تاکتیک ها سرسخت و تلاشگر باشد و از ریسک کردن نترسد و فقط جلوی پای خودش را نبیند.
النصر، دربی را شُست و برد!
بوژوویچ را در استقلال خوزستان اینگونه شناختیم. یک مربی بادانش، با ادعای کم و کارایی زیاد که اصلا به کمبودها فکر نمی کند و بلند پروازانه به درست کردن می اندیشد.
فعلا خاطره تلخ دربی از ذهن هوادار استقلال پاک شده است. هرچند اصلا نمی توان دربی را به نام او نوشت و به پای او گذاشت. بوژوویچ در فاصله ۲۰ ساعت تا آغاز دربی، تازه به هتل محل اقامت آبی پوشان پایتخت رفت و نقش او در دربی فقط تماشا کردن بود. هرچند برای او به گفته خودش پروژه استقلال از همان زمانی شروع شد که بلیت پرواز ۶ صبح خود به مقصد زادگاهش را کنسل کرد و تصمیم گرفت برای مذاکره با استقلال در ایران بماند.
به گفته علی نظری جویباری، وقتی استقلال خوزستان ساعت ۱۱ سه شنبه شب، هفتم اسفند ماه بیانیه داد و از بوژوویچ قدردانی کرد، تازه استقلال با مدیربرنامه این مربی تماس گرفت و قرار صبح چهارشنبه را گذاشت. بوژوویچ ۶ صبح چهارشنبه پرواز داشت و باید حوالی ساعت ۲ بامداد به سمت فرودگاه می رفت اما با تماس استقلالی ها در تهران ماند و به گفته خودش پروژه استقلال تهران را آغاز کرد.
شبیه بولدوزر؛ راهسازی در دل صخره ها
مردی که در گذشته های نه چندان دور، در قامت سرمربی تیم روستوف، مقابل روبرتو مانچینی پیروز شد و جام قهرمانی گرفت، چرا نباید مقابل استفان پیولی به موفقیت فکر کند؟ آن هم تنها به صرف این که او رونالدو و یک جین ستاره بین المللی دارد؟
بوژوویچ وقت فکر کردن به این مسائل را ندارد. او ترجیح می دهد برای کار کردن وقت بگذارد. او شبیه همان بولدوزری است که در دل صخره های صعب العبور، راه می سازد. این ایدئولوژی اوست. بی دلیل نیست که برانکو او را قبول دارد. برانکو هم سال ها شبیه یک بولدوزر بود!