المپیک به روزهای پایانی نزدیک می‌شود و تکلیف خیلی رشته ها مشخص شده یا می شود. ورزش دوستان ایرانی همه توجه خود را به کشتی، تکواندو و وزنه برداری معطوف کرده‌اند، رشته‌هایی که برای ایران مدال می‌آورند و امید ما هستند.
از آن طرف فوتبال در المپیک هرگز جایگاهی معادل سایر رشته‌ها پیدا نکرده و برای این مسئله دلایل زیادی وجود دارد. فوتبال با داشتن جام جهانی، جام ملت‌ها و مسابقات باشگاهی در هر قاره، بالاترین سطح را به هوادارانش هدیه می‌دهد. در المپیک هم که قبلاً شرط آماتوری بود و حالا شرط سنی… اما این دلیل نمی‌شود که علاقمندان بی‌شمار فوتبال در ایران توجهی به نتایج و مسابقات این رشته در المپیک نکنند. اتفاقی که افتاده و می‌تواند درس‌های زیادی برای ما داشته باشد، زنگ خطری که توسط همه دنیا شنیده شده جز ما…
فرانسه و اسپانیا به فینال رسیدند. فرانسه میزبان که مثل هر میزبانی مدعی بود و هست، برابر اسپانیا که همین ماه قبل با تیمی بسیار جوان و مربی تیم جوانانش، با اقتدار قهرمان اروپا شد. لاروخا در آلمان همه رکوردها را شکست، تمام بازی‌هایش را با پیروزی تمام کرد، آن هم بدون نیاز به ضربات پنالتی!
و حالا ببینید که تیم دوم اسپانیا در المپیک به فینال رسیده و مدعی مدال طلا است. مسلماً این بازیکنان در سطح پایین‌تری نسبت به تیم ملی اصلی هستند و ببینید اسپانیا چقدر در سطوح پایه عالی کار کرده که «لامین یامال» ۱۷ ساله و «نیکو ویلیامز» ۲۲ ساله با وجود داشتن امکان سنی در المپیک حضور ندارند!
گاوی، پدری، رودری، اولمو و تمام ستارگان اسپانیا در یورو زیر ۲۵ سال داشتند و هیچ کدام عضو تیم المپیک نیستند. با این وجود اسپانیا در فینال است، این یعنی راه درست که اسپانیا با توجه به تیم‌های پایه سیطره خود در دهه بعد بر فوتبال جهان را تضمین کرده است. کشوری که با داشتن لالیگا، رئال و بارسا امکان جذب بزرگترین ستاره‌های جهان را دارد، به جوانان رو می‌آورد، آن هم جوانان کشور خود! اما دیدار رده‌بندی هم حرف‌های زیادی برای ما دارد. روزی که نیجریه طلای المپیک آتلانتا را گرفت برخی گفتند جرقه است و آفریقایی‌ها دیگر نمی‌توانند تکرارش کنند. وقتی عراق به عنوان چهارمی المپیک آتن رسید گفتند یک نسل موفق آن هم با کلی صغر سنی بوده، اما ادامه موفقیت کشورهای آسیایی و آفریقایی دیگر جایی برای بهانه و توجیه نمی‌گذارد.
مصر و مراکش، دو کشور آفریقایی در نیمه نهایی بودند و با اختلاف ناچیز به فرانسه و اسپانیا باختند. حالا دیگر فاصله کشورها در فوتبال دنیا به حداقل رسیده و همه مشغول کارند، الا ایران! همه برای مدال می آیند و ما در حسرت صعود نیم قرن است که می سوزیم! همه راه موفقیت را پیدا کرده‌اند الا فوتبال ایران! همه دنبال جوانان هستند الا ما!