۰ (۰) خبر فرهنگی هنری : یادنوشتهای روزنامه ایران از شهادت آیتالله رئیسی تا پایان دولت در «۷۰ روز» منتشر شد ۱۰:۰۲ – ۱۳ شهریور ۱۴۰۳ نسخه الکترونیکی کتاب «۷۰ روز» یادنوشتهای روزنامه ایران از شهادت آیتالله رئیسی تا پایان دولتش به همت تحریریه روزنامه ایران منتشر شد. این کتاب حاوی گزارشهای متعددی از خدمات […]
خبر فرهنگی هنری : یادنوشتهای روزنامه ایران از شهادت آیتالله رئیسی تا پایان دولت در «۷۰ روز» منتشر شد
۱۰:۰۲ – ۱۳ شهریور ۱۴۰۳
نسخه الکترونیکی کتاب «۷۰ روز» یادنوشتهای روزنامه ایران از شهادت آیتالله رئیسی تا پایان دولتش به همت تحریریه روزنامه ایران منتشر شد.
این کتاب حاوی گزارشهای متعددی از خدمات و دستاوردهای دولتی است، که رهبر انقلاب اسلامی در آخرین دیدار با اعضای آن، لقب دولت کار و امید به آن دادند و از رئیسجمهور شهید به رئیسجمهور الگو یاد کردند.
از سرفصلهای این کتاب میتوان به «هفته اول در قلب مردم»، «هفته دوم ماندگار از سید محرومان»، «هفته سوم ابراهیم فرزند روحالله»، «هفته چهارم صادقالوعد»، «هفته پنجم مثل رئیسی»، «هفته ششم یادگار ابراهیم»، «هفته هفتم ایرانساز»، «هفته هشتم الگوی همیشگی»، «هفته نهم به روایت مراکز جهانی» و «هفته دهم راه همواره اقتصاد» اشاره کرد.
در مقدمه کتاب به قلم احسان صالحی، مدیرعامل موسسه ایران آمده: «از همان حدود ساعت ۱۵ روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ که خبر فرود سخت و مفقود شدن بالگرد حامل رئیس جمهور در رسانهها پیچید، معلوم بود که قرار است کشور وارد دوره جدیدی شود و رخدادی عجیب در کمین ایران عزیز است. ساعاتی بعد، رهبر انقلاب اسلامی که آن شب در مراسمی از پیش برنامهریزی شده میزبان جمعی از پاسداران انقلاب اسلامی و خانوادههای آنها بودند، در شرایطی که هول و ولای زیادی از اکنون و آینده یعنی از سرنوشت رئیس جمهور و سرنوشت کشور به جان همه افتاده بود، کوتاه، اما با آرامش و صلابت با مردم سخن گفتند: «جای نگرانی نیست هیچ اختلالی در کشور به وجود نخواهد آمد». همان عصر محمد مخبر معاون اول رئیس جمهور نیز به دیدار رهبر انقلاب رفته بود و آماده یک مسئولیت سنگین و تجربه نشده میشد.
صبح ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ که بالاخره آن مِه عجیب و متراکم کنار رفت و با تعیین محل سقوط بالگرد، جسد مطهر رئیس جمهور شهید و همراهانش یافت شد، ایران وارد دوره جدیدی شده بود. ظرف چند هفته باید پایههای این دوره جدید بنا میشد. در این چند هفته، جامعه ایران قرار بود ترکیبی از سوگ، حماسه، شور، حرکت، امید و از پا نیفتادن و بپاخاستن را تجربه کند. یک بار مشابه این ماجرا در شهریور ۱۳۶۰ به سر ایران آمده بود و منافقین بدتر از کفار، در روزهای سخت جنگ تحمیلی، رئیس جمهور و نخست وزیر را از مردم گرفته بودند […].