خبر فرهنگی هنری : نقد فیلم «ماریا»/ ضعف‌ جدی در شخصیت‌پردازی 

باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی محسنی – کارگر از ضعف‌های بزرگ فیلم ماریا در شخصیت‌پردازی، کارگردانی و عدم تعریف جغرافیای فرهنگی صحبت کرد و این اثر را دور از انتظار توصیف کرد.  کارگر در ابتدای صحبت‌های خود به ایده اولیه فیلم اشاره کرد و گفت: «ایده فیلم «ماریا» از ابتدا بسیار جذاب به نظر می‌رسید و به راحتی می‌شد از آن یک ملودرام اجتماعی معمایی پرچالش و جسورانه ساخت. اما آنچه که در نهایت روی پرده سینما دیدیم، یک فیلم اخته و ضعیف بود که هیچ‌کدام از انتظارات را برآورده نمی‌کند.»  

وی در ادامه اضافه کرد: «فیلم نه بازیگری دارد که شخصیت‌ها را به خوبی ایفا کند، نه شخصیت‌پردازی مناسبی دارد. جغرافیای فرهنگی‌اش نیز به وضوح مشخص نیست؛ جایی که داستان اتفاق می‌افتد، معلوم نیست که در کدام شهر و محله است. وقتی صحبت از محله بلوچ‌ها می‌شود، هیچ اشاره‌ای به مکان دقیق آن نمی‌شود و این خلأ جغرافیایی باعث می‌شود که مخاطب احساس گیجی کند.»

  بازی‌های تصنعی و شخصیت‌های سطحی

کارگر همچنین به بازیگران فیلم اشاره کرد و گفت: «بازی‌های دو شخصیت اصلی فیلم، یعنی زن و شوهر، بسیار ضعیف و تصنعی است. صابر ابر در این نقش اصلاً در فیلم حضوری موثر ندارد و پانته‌آ پناهی‌ها نیز در نقش خود هیچ جذابیتی از خود نشان نمی‌دهد. به نظر می‌رسد که حضور آنها تنها برای فروش بیشتر فیلم و جذب مخاطب بوده است.»  

ضعف در داستان و ریتم کند فیلم  

منتقد سینما درباره ریتم فیلم نیز گفت: «فیلم با یک کندی محسوس پیش می‌رود و در تمام مدت، مخاطب منتظر است که یک چالش واقعی بین شخصیت‌ها رخ دهد، اما هیچ اتفاق مهمی نمی‌افتد. این باعث می‌شود که مخاطب به جای ارتباط برقرار کردن با داستان، از آن فاصله بگیرد و در نهایت از تماشای فیلم خسته شود. این کندی و کشدار بودن فیلم باعث می‌شود که احساس کند همه‌چیز به صورت سطحی و بی‌هدف پیش می‌رود.»  

نقدی بر فیلم‌سازان فیلم اولی و فقدان عمق هنری

کارگر در بخشی از صحبت‌های خود به فیلم‌سازان فیلم اولی پرداخت و گفت: «در دهه‌های گذشته، فیلم‌سازان فیلم اولی وقتی وارد عرصه سینما می‌شدند، حداقل چیزی برای گفتن داشتند. اما در حال حاضر، بیشتر فیلم اولی‌ها هیچ‌چیزی برای ارائه ندارند و این باعث می‌شود که سینمای ایران به سمت فیلم‌های ضعیف و بی‌ارزش پیش برود. این فیلم‌سازان تنها به دنبال شهرت هستند و به اصطلاح فیلم‌سازی یک شبه می‌کنند، بدون اینکه تجربه و پشتوانه کافی در این زمینه داشته باشند.»  

وی اضافه کرد: «این نوع فیلم‌ها تهی از هرگونه المان سینمایی و هنری هستند. نه فرم درستی دارند و نه محتوا و مضمون‌شان به درستی بیان شده است. به نظر می‌رسد که این فیلم‌ها صرفاً برای نشان دادن خود به دنیای سینما ساخته می‌شوند، بدون اینکه عمق یا ارزش هنری خاصی داشته باشند.»  

اثری ضعیف و دور از انتظار

در نهایت، مسعود کارگر فیلم «ماریا» را اثری ضعیف دانست که هیچ‌کدام از وعده‌های ابتدایی خود را در پرده سینما محقق نکرده است. به گفته وی، این فیلم به شدت فاصله زیادی با استانداردهای سینمایی دارد و تنها به عنوان یک تجربه ضعیف در کارنامه سینمای ایران ثبت خواهد شد.