به گزارش ایسنا، بابک نگاهداری در تشریح چرایی ناممکن بودن رفع تحریم‌ها و عدم عایدی آن برای کشور در شرایط فعلی، گفت: از یک سو از منظر اقتصادی آمریکا با فروش نفت شیل خود، ذی‌نفع تداوم تحریم ایران است و از سوی دیگر از دیدگاه ژئوپلتیک تحریم ایران ابزاری برای مهار قدرت آفرینی چین و روسیه از سوی آمریکاست، ضمن آنکه از منظر حقوقی هم تحریم‌های متعدد و چندگانه و چندلایه علیه ایران در قوانین آمریکا موانع حقوقی بزرگی برای رفع دارد.
وی ادامه داد: به نظر نمی‌رسد که در حال حاضر کسب عایدی‌های اقتصادی از محل رفع تحریم‌ها و عادی سازی روابط با غرب در دسترس باشد. البته این به معنی نفی تلاش برای رفع تحریم‌ها نیست، اما سقف فایده چنین توافق‌هایی عایدی قابل توجه اقتصادی نیست بلکه هدف مدیریت تنش است.
نگاهداری با بیان اینکه در شرایط موجود ساختار دیوان سالاری بخشی نگر، خو کرده با توزیع منابع، ایستاده بر تنگه تخصیص ارز نفتی، منقطع از جغرافیا، منتظر رفع تحریم‌ها و چشم به راه احیای مجدد چرخه بازیابی دلارهای نفتی نمی‌تواند راهگشا باشد به راهکارهای جایگزین اشاره کرد و گفت: ایران تحت تحریم نیاز به یک بیداری جغرافیایی و پایان دادن به انقطاع از جغرافیا دارد. جانمایی جدید در زنجیره ارزش‌های اقتصادی و کریدورهای منطقه‌ای و بین‌المللی، ایجاد همبستگی در حوزه‌های قدرت داخلی در راستای این کریدورها و در هم تنیدگی با کشورهای همسایه راهگشاست.
رئیس مرکز پژوهش های مجلس، در تشریح گزینه‌های ایران در تقابل با تحریم‌ها به ویژه در نسبت با کریدورهای بین‌المللی، توضیح داد: ایران در شرایط جدید می‌تواند به هاب انرژی و هاب غلات منطقه در کریدور شمال به جنوب تبدیل شود. همچنین نقش صنعت محور و فناورمحور را در کریدور شرق به غرب بر عهده گیرد. همکاری های راهبردی با کشورهای همسو در مکران را راه‌اندازی کرده و بسته‌های تجارت راهبردی با صادرات کالاهای دارای ارزش افزوده و واردات مواد اولیه را طراحی و اجرا کند.
انتهای پیام