نگارعلی- اینترنت یک قابلیت پخش در سراسر جهان، مکانیزمی برای انتشار اطلاعات و رسانه‌ای برای همکاری و تعامل بین افراد و رایانه‌هایشان بدون توجه به موقعیت جغرافیایی آن‌ها است. اینترنت یکی از موفق‌ترین نمونه‌ها از مزایای سرمایه‌گذاری پایدار و تعهد به تحقیق و توسعه زیرساخت‌های اطلاعاتی است.
برای اولین‌بار مفهوم شبکه کهکشانی توسط JCR Licklider، محقق و استاد موسسه فناوری ماساچوست (MIT) مطرح شد؛ چشم انداز Licklider از یک شبکه کهکشانی، شبکه‌ای از رایانه‌ها که به کاربران امکان می‌دهد، داده‌ها را جمع آوری کنند و به برنامه‌ها در هر نقطه از جهان دسترسی داشته باشند، در یک سری یادداشت‌ها از وی به تفصیل شرح داده شده است.
اولین همزیستی انسان-رایانه در سال ۱۹۶۰ نوشته شد و افکار Licklider را در مورد توسعه تعامل بین انسان و کامپیوتر شرح داد. یادداشت دوم، On-Line Man Computer Communication، دو سال بعد منتشر شد و ایده شبکه کهکشانی را فراتر برد و مفهوم تعامل اجتماعی را از طریق شبکه‌سازی رایانه‌ها ترویج کرد.
او مجموعه‌ای از رایانه‌های به هم پیوسته جهانی را تصور کرد که از طریق آن همه می‌توانند به سرعت به داده‌ها و برنامه‌ها از هر سایتی دسترسی داشته باشند. از نظر روحی، این مفهوم بسیار شبیه اینترنت امروزی بود. Licklider اولین رئیس برنامه تحقیقات کامپیوتری در دارپا بود که در اکتبر ۱۹۶۲ شروع شد. در زمانی که در دارپا بود، جانشینان خود در دارپا، ایوان ساترلند، باب تیلور و محقق MIT لارنس جی رابرتز را در مورد اهمیت این مفهوم شبکه متقاعد کرد.
لئونارد کلاین راک در MIT اولین مقاله در مورد تئوری سوئیچینگ بسته (سوئیچینگ بسته روشی است برای گروه‌بندی داده‌ها که از طریق شبکه دیجیتال به بسته‌ها منتقل می‌شود) را در ژوئیه ۱۹۶۱ منتشر کرد و اولین کتاب در این زمینه، در سال ۱۹۶۴ منتشر کرد. کلاین راک، رابرتز را در مورد امکان‌سنجی نظری ارتباطات با استفاده از بسته‌ها به جای مدار متقاعد کرد که گام بزرگی در مسیر حرکت به سمت شبکه‌های کامپیوتری بود. مرحله کلیدی دیگر این بود که کامپیوترها را با هم صحبت کنند. برای کشف این موضوع، رابرتز در سال ۱۹۶۵ با همکاری توماس مریل، کامپیوتر TX-2 را در ماساچوست به Q-32 در کالیفرنیا با یک خط تلفن با سرعت پایین وصل کرد و اولین شبکه کامپیوتری وسیع (هر چند کوچک) را ایجاد کرد.
نتیجه این آزمایش فهمیدن این موضوع بود که رایانه‌ها می‌توانند به خوبی با هم کار کنند، برنامه‌ها را اجرا کنند و داده‌ها را در صورت لزوم بر روی دستگاه راه دور بازیابی کنند، اما سیستم تلفن سوئیچ مدار برای این کار ناکافی بود. اعتقاد کلاین راک در مورد نیاز به سوئیچینگ بسته تایید شد.
در اواخر سال ۱۹۶۶ رابرتز برای توسعه مفهوم شبکه کامپیوتری به دارپا رفت و به سرعت ایده خود را برای ARPANET ( اولین شبکه سوئیچینگ بسته‌های اطلاعات در دنیا که پس از مدتی تبدیل به اینترنت جهانی شد) مطرح کرد و مقاله آن را در سال ۱۹۶۷ منتشر کرد.
پیشرفت ایده‌های Licklider زمانی اتفاق افتاد که رابرتز به عنوان دانشمند ارشد IPTO در اواخر دهه ۱۹۶۰ انتخاب شد و پس از آن بود که او شروع به توسعه ARPANET کرد که برای توسعه و کاوش در تحقیقات کامپیوتری به اشتراک‌گذاری و ارتباطات سوئیچ بسته ایجاد شد.
ARPANET در سال ۱۹۶۹ زمانی که کامپیوترهای دانشگاه کالیفرنیا – لس آنجلس ، دانشگاه کالیفرنیا – سانتا باربارا، موسسه تحقیقاتی استنفورد و دانشگاه یوتا اولین کامپیوترهایی بودند که به شبکه آنلاین متصل شدند، به نسخه اولیه اینترنت تبدیل شد.
Licklider پیش بینی کرده بود که میلیون‌ها نفر تا سال ۲۰۰۰ از یک شبکه کهکشانی استفاده خواهند کرد.
۲۲۷۲۲۷