علی سلیمی: بیحوصلگی یک احساس جهانی است که اغلب به اشتباه درک می‌شود. مانند سایر احساسات ناخوشایند همچون خشم یا غم، کسالت و بیحوصلگی بخشی از زندگی است. تجربه و مدیریت احساسات منفی برای سلامت روان و رفاه ما ضروری است. احساس بیحوصلگی با فقدان تحریک، علاقه یا چالش مشخص می‌شود. در حالی که برخی بیحوصلگی را با تنبلی یا عدم جاه‌طلبی یکی می‌دانند، با اینکه می‌تواند اثرات مثبتی داشته باشد، زیرا مانند سایر احساسات منفی، نشان می‌دهد که چیزی باید تغییر کند.
امروزه یکی از راه‌های رایج افراد برای رفع بیحوصلگی استفاده از فضای مجازی به‌خصوص اینستاگرام است. اما بر اساس یافته‌های پژوهشی و بر خلاف تصور رایج، اسکرول کردن در اینستاگرام یا سایر رسانه‌های اجتماعی لزوما منجر به کاهش بیحوصلگی نمی‌شود و گاهی اوقات حتی بیحوصلگی را افزایش می‌دهد زیرا اغلب محتواهای اینستاگرام آنقدری سطحی هستند که افراد را درگیر نمی‌کنند که احساس کنند بیحوصلگی آنها کمتر شده است. برای رفع بیحوصلگی نیاز به انجام فعالیتی معنادار خواهیم داشت نه اینکه صرفا زمان خود را پر کنیم.
بیحوصلگی اغلب به ما انگیزه می‌دهد تا کاری را که انجام می‌دهیم تغییر دهیم. وقتی ما را به سمت فعالیت‌های خلاقانه‌تر، جذاب‌تر و معنادارتر سوق دهد، سالم و سازگار است. جستجوی انگیزه پاسخ طبیعی به کسالت است و دنیای دیجیتالی و فضای مجازی (مانند اینستاگرام) به صورت ۲۴ ساعته محتوای رسانه‌ای ارائه می‌دهد. اسکرول و یا پیمایش روی تلفن‌همراه می‌تواند به سرعت به واکنشی در برابر احساس بیحوصلگی تبدیل شود. اما این موضوع ممکن است همیشه به نفع ما نباشد.
طبق نتایج آخرین تحقیقات، بر عکس آن چیزی که اکثر افراد معتقدند، رسانه‌های دیجیتال مثل اینستاگرام به عنوان یک راه‌حل سریع برای بیحوصلگی نیست. یافته‌های جدید نشان می‌دهد که اسکرول‌کردن در اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی می‌تواند باعث شود بیشتر احساس بیحوصلگی کنید..
بسیاری از افراد بر این باورند که دیدن محتواهای بیشتر و متفاوت به رفع احساس بیحوصلگی کمک می‌کند. این موضوع منطقی به نظر می‌رسد که تغییر محتواها باید احتمال یافتن چیز جذاب را افزایش دهد. نتایج مطالعات نشان داد که در حالی که اسکرول‌کردن ممکن است به طور موقت خستگی را از بین ببرد، بسته به زمینه می‌تواند آن را تشدید کند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که تغییر مکرر کمتر و غوطه‌ور شدن بیشتر در یک محتوا می‌تواند به تجربیات رسانه‌ای مثبت‌تر منجر شود. برای مثال، محتوای طولانی‌تر، مانند روایت‌ها، امکان تعامل عمیق‌تر را فراهم می‌کند. در حالی که ویدئوهای کوتاه اغلب فاقد قوس داستانی قانع‌کننده هستند که منجر به افزایش اسکرول، جابجایی و در نهایت خستگی و بیحوصلگی بیشتر می‌شود. اگر برای رفع بیحوصلگی خود به اینستاگرام پناه می‌برید بهتر است از محتواهای خیلی سطحی دوری کنید و بر اساس علاقه خود مشغول یادگیری و کاوش در موضوع خاصی باشید در غیر این صورت اینستاگرام نه تنها احساس بیحوصلگی را کاهش نمی‌دهد بلکه باعث افزایش آن نیز می‌شود.
منبع: psychologytoday
بیشتر بخوانید: «ببخش و فراموش کن»؛ آیا چنین چیزی امکان دارد؟/ پاسخ‌های یک فیلسوف و محقق حافظه