به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سندی از ساواک به تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۵۰ وجود دارد که از دعوایی بر سر کشت خشخاش میان عبدالعظیم ولیان وزر تعاون و حجت‌الله اردلان نماینده‌ی تویسرکان در مجلس بیست‌وسوم شورای ملی حکایت دارد. متن این سند که مرکز بررسی‌های اسناد تاریخی منتشر کرده به شرح زیر است:
به ۳۲۱
از: ۲۰ ه ۲۱
تاریخ: ۲۹ر۷ر۵۰
شماره: ۲۳۴۲۵/۲۰ ه ۲۱
موضوع: نزاع ولیان و اردلان نماینده‌ی مجلس شورای ملی
علت اصلی دعوای ولیان وزیر تعاون و امور روستاها و اردلان نماینده‌ی مجلس شورای ملی بر سر مسائل مربوط به کشت خشخاش در تویسرکان بوده است. اردلان در سرسرای مجلس از ولیان می‌خواهد که با این کار موافقت کند. ولیان می‌گوید همه‌ی این‌ها که می‌خواهند خشخاش بکارند با تو قوم و خویش هستند و من این کار را نمی‌کنم. اردلان می‌گوید اگر موافقت نکنی تو را استیضاح خواهم کرد. ولیان به او پرخاش می‌کند و می‌گوید من هم می‌روم پیش اعلیحضرت و می‌گویم من نه وزیر اعلیحضرت هستم و نه عضو حزب. الموتی لیدر فراکسیون پارلمانی حزب ایران نوین و عده‌ای آن‌ها را به اتاق مجاور سرسرا می‌برند و مقداری از این مطالب بین آن‌ها و در حضور جمعی نمایندگان رد و بدل می‌شود. الموتی و حاضرات با اصرار اردلان را وادار می‌کند که از ولیان معذرت بخواهد و اردلان که معتقد بوده کاری نکرده که او عذرخواهی کند بالاخره این کار را می‌کند. البته خانم هما زاهدی [نماینده‌ی همدان] هم در مراسم آشتی‌کنان یا در واقع تسلیم آقای اردلان و رضایت ولیان نقش موثری داشته است. الموتی پس از این ماجرا در حضور عده‌ای گفته است که به هر صورت ولیان یک مرد دریده و بی‌چاک و دهن است و هر روز هم امکان این‌که شرفیاب شود وجود دارد در حالی که اردلان هیچ‌وقت چنین امکانی برایش موجود نیست. او می‌رود و ذهن اعلیحضرت را مشوب می‌کند و برای اردلان گران تمام می‌شود. من برای این آن‌ها را آشتی دادم که خطری برای مجلس پیش نیاید.
نظریه‌ی شنبه: اگر فرض کنیم که اردلان با مطالعه‌ی قبلی و صرفا از جهت رفاه حال کشاورزان و به صلاح و صواب مملکت چنین درخواستی را به عنوان نماینده‌ی محل خود از ولیان نموده و با چنین صحنه و وضعی روبه‌رو شده ناگزیر برای حفظ موقعیت خود تسلیم گردیده، بلافاصله به این نتیجه خواهیم رسید که نمایندگان مجلس که بایستی حافظ منافع مردم شهر و بلندگو و مترجم احساسات آن‌ها باشند و مجلس که باید به عنوان یک مرکز کنترل و ارشاد دولت عرض وجود کند برای پیش‌گیری از هر نوع درگیری با دولت و افراد آن‌ها به‌تدریج به صورت دیگری که متاسفانه در اذهان مردم منعکس است جلوه‌گر می‌شود و آن وقت مطالب روزنامه‌ها و مردم درباره‌ی نمایندگان کر و لال و مجلس مرده به حقیقت خواهد پیوست و زحمات و فداکاری‌های شبانه‌روزی افراد معتقد و مومن ملکوک می‌گردد. بنابراین اگر درباره‌ی این فرض آن‌چه را که پیش خواهد آمد قبول کنیم، ضرورت تحقیق درباره‌ی این‌که اردلان واقعا به مصالح مردم حوزه‌ی نمایندگی خود و بالاخره مملکت یا قوم و خویش‌های خود این درخواست را کرده است حتمی است.
نظریه‌ی سه‌شنبه: مفاد گزارش خبری صحت داشته و نظریه‌ی شنبه تایید می‌گردد. انجمن
نظریه‌ی چهارشنبه: نظریه‌ی سه‌شنبه تایید می‌گردد. ارشاد
رونوشت برابر با اصل است و در پرونده‌ی ولیان بایگانی شود.
۲۵۹