نادیا زکالوند: شاید نام جزیره «تریستان دا کونا» که کدپستی بریتانیا را دارد، به گوش‌تان خورده باشد. با اینکه این جزیره، عنوان دورافتاده‌ترین جزیره مسکونی را دارد، ۲۰۰ یا ۳۰۰ نفر در آن زندگی می‌کنند.
نزدیک این جزیره، دو جزیره دیگر وجود دارد که با وجود تلاش‌های بسیار، هیچ کس نتوانسته است در آنجا زندگی کند. اما این جزایر، محل زندگی یکی از بزرگترین جمعیت‌های پرندگان دریایی در دنیاست. این جزایر که با نام «گاف» معروف‌اند، در جنوب اقیانوس اطلس واقع شده و صخره‌های بسیار دیدنی دارند.
اکوسیستم جزایر گاف که نام‌شان در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، کمترین آسیب را دیده و این منطقه دارای آب‌وهوای خنک با چهار فصل متمایز است. از میان پرندگان این جزایر، سهره گاف، یلوه و چنگر نوک سرخ آمریکایی به‌وفور دیده می‌شوند. پرنده یلوه، بومی این جزایر است.
جزایر گاف فقط ۸ نوع گیاه دارند. درواقع این جزایر از نوع آتشفشانی بوده‌اند که بیش از ۶ میلیون سال است خاموش شده‌اند. صخره‌های سربه‌فلک کشیده اطراف این جزایر، آنها را غیرقابل دسترس و سکنی کرده است.
در گذشته کشتی‌های متعددی تلاش کردند به این جزیره دسترسی یابند اما موفق نشدند. معروف‌ترین کشتی غرق‌شده در آبهای نزدیک این جزایر «بلندن‌هال» متعلق به کمپانی هند شرقی بریتانیا بود که در سال ۱۸۲۱ در هوای مه‌آلود این منطقه غرق شد.
مدت کوتاهی ۵۰ نفر در این جزیره زندگی کردند و با شکار ماهی، پرندگان دریایی و حتی پنگوئن‌ها ارتزاق می‌کردند اما آنها بعدها با استفاده از قایقی کوچک به جزیره تریستان دا کونا رفتند و در آنجا ساکن شدند.
منبع: