به گزارش خبرآنلاین به نقل از ایرنا مکرون در دوره دوم ریاست جمهوری اش که با آشفتگی، خشونت و اتهامات متقابل مواجه است تا حدی مقاومت می کند. وی در نطق تلویزیونی هفته گذشته خود بعد از سرنگونی نخست وزیر راست میانه که او تنها سه ماه پیش منصوب کرده بود، از پذیرش مسئولیت بدترین بحران سیاسی در چند دهه گذشته تاریخ فرانسه خودداری کرد.
رئیس جمهوری فرانسه بعد از پذیرش استعفای میشل بارنیه گفت: برخی من را به خاطر این وضعیت سرزنش می کنند. اما درحقیقت، تقصیر نیروهای سیاسی است که برای اولین بار از سال ۱۹۶۱ به دولت رای عدم اعتماد دادند و مرتکب اقدام خرابکارانه «علیه جمهوریخواهان» شدند. روزنامه لیبراسیون وابسته به طیف چپ در فرانسه در یک تیتر دو کلمه ای این تکبر مکرون را «انکار آشکار» توصیف کرد.
اما فارغ از این اتهام زنی ها اکنون در فرانسه چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ تبعات مخرب تصمیم مکرون برای برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی در تابستان گذشته همچنان در حال ظهور و بروز است و فرانسه برای دومین بار در ۶ ماه فاقد دولتی کارامد است. رئیس جمهوری فرانسه در شرایطی که اکثریت خود در مجلس را از دست داده است و به طور بی سابقه ای قدرت را در اختیار نمایندگان حزب راست افراطی مارین لوپن قرار داده است به دنبال چهارمین نخست وزیر خود در یک بازه یک ساله است. دلیلی وجود ندارد که فکر کنیم نخست وزیر بعدی راحت تر از بارنیه می تواند با پارلمانی مذاکره کند که در بین سه جبهه سیاسی مختلف تقسیم شده است. اما تا ماه ژوئیه انتخابات جدیدی در کار نخواهد بود. وضعیت بازار آشفته است و بودجه ای برای سال ۲۰۲۵ تعیین نشده است.
طومار بارنیه با مخالفت لوپن با تایید بودجه ریاضتی که بازنشستگان را هدف قرار می داد پیچیده شد. بازنشستگان نقش سرنوشت سازی در شانس پیروزی لوپن در انتخابات آتی ریاست جمهوری فرانسه دارند. مکرون که وعده داده ظرف چند روز یک مقام دیگر میانه رو یا راست میانه را معرفی می کند امیدوار است رضایت لوپن را جلب کند. چنین ترتیباتی مطمئنا در شرایطی که لوپن انتخاب کننده است پایان خوبی نخواهد داشت.
یک راه حل اخلاقی و بادوام تر این است که مکرون، نهایت فروتنی را که بعد از نتایج قمار سیاسی اش با برگزاری انتخابات زودهنگام بروز داد، بار دیگر نشان دهد. بی تردید جبهه مردمی جدید که متشکل از ائتلافی از چپ گراها شامل حزب سوسیالیست و فرانسه تسلیم نشدنی به ریاست ژان لوک ملانشن است در انتخابات ماه ژوییه، پیروز شد. مکرون به دلیل نگرانی از این که دولتی به ریاست جبهه مردمی جدید بخش هایی از میراث وی را تغییر خواهد داد، از جمله در خصوص طرح های غیر محبوبی مانند افزایش سن بازنشستگی، به دلایلی از معرفی و انتصاب نخست وزیری از جبهه گسترده چپ خودداری کرد.
این تصمیم مکرون، غیر دموکراتیک و خودخواهانه بود و طیف بزرگی از نمایندگان را علیه وی برانگیخت. این تصمیم همچنین عمیقا ضد جمهوریخواه بود و این در حالیست که حرفه سیاسی مکرون عمیقا متکی به حمایت رای دهندگان «جمهوریخواه» است تا از کشور در مقابل تهدیدهای ریاست جمهوری لوپن محافظت شود. ژوئیه گذشته به قدرت رسیدن اولین دولت راست افراطی در تاریخ بعد از جنگ در فرانسه تنها با همین بسیج و شکل گیری شتاب زده ائتلاف جبهه مردمی جدید دفع شد.
اگر مکرون می خواهد از تبدیل شدن به رئیس جمهوری ناتوان که استعفای تحقیرآمیز خود او نیز امری اجتناب ناپذیر است، پرهیز کند باید این موضوع را درک کند که بازندگان در انتخابات نمی توانند شرایط را دیکته کنند. وی به جای این که با نگاهی بدبینانه انتظار حمایت لوپن از دولت بعدی را داشته باشد باید حرف و عمل خود را درباره ارزش های جمهوریخواهی یکی کند.
۳۱۱۳۱۱