خبر اقتصادی : روند مطلوب تخصیص و تأمین ارز کالای اساسی ۲ شرکت دولتی

شایان ذکر است که با وجود تأمین ارز کالاهای اساسی با نرخ ارز ترجیحی، تغییر قیمت کالاهای مذکور در طول سال‌های اخیر در اقتصاد ایران اجتناب ناپذیر بوده‌ است. زیرا کالاهای اساسی وارداتی که به آن‌ها ارز ترجیحی تعلق می‌گیرد، غالباً مواد اولیه و مواد واسطه‌ای تولید هستند و سایر هزینه‌های کالاهای نهایی تولید شده از این اقلام، ارتباطی با نرخ ارز ترجیحی ندارد.

از این‌رو با ثابت نگه داشتن نرخ ارز ترجیحی، صرفاً بخشی از هزینه‌های تولید کالایی نهایی ثابت می‌ماند و سایر هزینه‌های تولید از قبیل هزینه نیروی کار، هزینه حمل و نقل و … متناسب با نرخ تورم تعدیل می‌شوند. بنابراین افزایش قیمت برخی کالاهای اساسی و سلامت محور به دلیل تورم، ناشی از ناترازی‌های بلندمدت اقتصاد ایران بوده که تا حدودی امری طبیعی به نظر می‌رسد.

تورم مواد خوراکی در فصل پاییز سال ۱۴۰۳ ناشی از حبوبات بوده است که بخشی از این موضوع نیز ناشی از مدیریت مصارف ارز ترجیحی متناسب با الزمات قانونی بودجه ۱۴۰۳ می‌باشد که مجلس شورای اسلامی به دولت تکلیف کرده‌ است.

گفتنی است، مهم‌ترین اقلام کالاهای اساسی و سلامت محور عبارتند از: ذرت، جو، کنجاله سویا، انواع روغن خام نباتی، پالم، گندم، دانه‌های روغنی، دارو، ملزومات پزشکی و غیره.

با توجه به آنکه نیاز سالانه کشور به کالاهای اساسی، دارو و تجهیزات پزشکی نسبت به تولید داخل (با توجه به ضعف زیرساخت‌ها و تجهیزات تولید) در طول سالیان متمادی بسیار بیشتر بوده‌ است، لذا تأمین کالاهای ضروری و سلامت محور جامعه به شدت به واردات و نرخ ارز وابسته است. در این راستا دولت‌ها در اقتصاد ایران با تخصیص ارز ترجیحی همواره در تلاش بوده‌اند تا کالاهای اساسی را با قیمت پایین‌تر در کشور تأمین نمایند.

انتهای پیام/