برای کسی پوشیده نیست که بازی ها در ایران به دلیل وجود برخی ممیزی ها، با تاخیر پخش می شود. گزارشگران صدا و سیما اما هم تصویر تاخیری که باید گزارش کنند را می بینند و هم از آنچه اتفاق افتاده خبر دارند. یعنی می دانند یک دقیقه بعد قرار است مخاطبان که در منزل بازی را دنبال می کنند، چه صحنه ای را باید ببینند.
همین موضوع در چند صحنه منجر به گل سواستفاده گزارشگران تلویزیونی را در پی داشت. به طور مثال یک دقیقه پیش از اینکه مخاطب گل خوردن یک تیم را ببیند، گزارشگر مدام بر ضعف دفاعی آن تیم تاکید می کند و بعد از به ثمر رسیدن گل می گوید دیدید گفتم!
یا این اتفاق در بازی فینال نیز رخ داد و وقتی هنوز توپ در منطقه خطر نبود، گزارشگر گفت:
بریم برای گل انگلیس!
برای مخاطبی که از این موضوع آگاهی دارد، همینجا دیگر هیجان بازی می میرد چرا که مخاطب می داند اگر قرار باشد اتفاق خاصی در بازی رخ بدهد، گزارشگر زودتر از این اتفاق می گوید برای اینکه دانش فوتبالی خود را به مخاطبی که از این تاخیر خبر ندارد، اثبات کند!
این پیشگویی و اسپویل های آگاهانه هم برای مخاطب آزاردهنده است و هم از نظر حرفه‌ای؛ نادرست و غیراخلاقی.
تا روزی که گزارشگران صدا و سیما برای اینکه به مخاطب اثبات کنند دانش و بینش فوتبالی و فنی دارند، از راه های دیگری استفاده کنند و اینطور هیجان بازی را برای مخاطب نابود نکنند، ناچاریم از شما بخواهیم وقتی بازی را از تلویزیون ایران می بینید، صدا را ببندید و به تصویر اکتفا کنید!