المپیک ۲۰۲۴ پاریس آغاز شده و چشم تمام ورزش دوستان دنیا به عروس شهرهای جهان است. میدانی که هر چهار سال یک بار تمام رشته‌های ورزشی را به مهمانی در بالاترین سطح دعوت می‌کند و مدالش قابل مقایسه با مدال‌های جهانی یا قاره‌ای نیست.
اما از آنجا که هر قانونی استثنا هم دارد همیشه در المپیک‌ها استثنا رشته فوتبال بوده است. فوتبال با داشتن جام جهانی، جام ملت‌های هر قاره و لیگ‌های باشگاهی در قاره‌ها و کشورها معمولاً حجم وسیعی از توجهات را به خود جلب کرده و در بازی‌های المپیک با توجه به شرط سنی دیگر چندان جذابیتی برای طرفدارانش ندارد.
البته که حساب کشورها و کاروان‌ها جداست و آنها به مدال فوتبال مثل سایر مدال‌ها نیاز دارند و برایش برنامه‌ریزی و هزینه می‌کنند. هر کشور اجازه دارد سه بازیکن بزرگسال با خود بیاورد و معمولاً کشورها از ستاره‌های نامدار خود استفاده می‌کنند.
کشور ما از ۱۹۷۶ به بعد هرگز در فوتبال المپیک حاضر نبوده و با حسرت شاهد درخشش سایر کشورهای آسیایی شده‌ایم اما این بار همانطور که ماه قبل در یورو ۲۰۲۴ طلسم شکست و فوتبال ایران یک نماینده داشت، استقلال و پرسپولیس در المپیک پاریس نماینده دارند.
وجه مشترک این دو تیم بزرگ پایتخت در قبال ستارهها و نمایندگانشان در المپیک دست به دعا داشتن است. پرسپولیسی‌ها با توجه به اهمیت جایگاه اورونوف در تیمشان دعا می‌کنند که مبادا او مصدوم شود و به شروع لیگ در ایران نرسد، در حالی که استقلالی‌ها مانده‌اند با منتظر محمد چه کنند و چه بسا مصدومیت….!
پرسپولیسی‌ها دل به درخشش اورونوف دوخته‌اند تا او با روحیه بهتر به لیگ ایران برگردد اما استقلالی‌ها امیدوارند منتظر محمد یا آنقدر بدرخشد که یک مشتری خوب برایش پیدا شود یا اصلا ندرخشد تا بتوانند او را راحت تر کنار بگذارند! غافل از اینکه در صورت این درخشش دستمزد منتظر محمد بالاتر می‌رود و او همین حالا خواهان افزایش قراردادش شده است!
به عبارت بهتر نماینده پرسپولیس در المپیک عضو مهم از این خانواده است و همه بهترین آرزوهای خوب را برایش دارند اما نماینده استقلال هیچ جایی در تفکرات مربی این تیم ندارد و فصل قبل مثل یک خانه به دوش به مس رفسنجان رفت و برای این فصل هم هنوز تیمی برایش پیدا نشده!
تکلیف آبی و قرمز و تفاوت نگاه آنها به نمایندگانشان در المپیک پاریس می تواند سوژه یک فیلم سینمایی کمدی باشد!