خبر فرهنگی هنری : توصیه‌های علما و عرفای بزرگ درمورد فضیلت مجالس امام حسین (ع)

حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، مدیر موسسه منبر آسمانی و کارشناس مذهبی بیان کرد: برگزاری روضه‌ها و مجالس عزاداری امام حسین علیه السلام از فضیلت فراوانی برخوردار است و اهل بیت علیهم السلام و تمامی بزرگان دین اسلام توصیه به برگزاری و شرکت در این مجالس کرده‌اند تا جایی که عارف کامل حضرت آیت الله قاضی رحمت الله علیه در مورد تشکیل مجالس و روضه‌های حسینی و اشک بر حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام فرموده‌اند: «در مستحبات عزاداری و زیارت حضرت سیدالشهداء علیه السلام مسامحه ننمایید و روضه هفتگی ولو دو سه نفره باشد، اسباب گشایش امور است و اگر هفتگی ممکن نشد، دهه اول محرم ترک نشود.» 

این کارشناس مذهبی اظهار کرد: مرحوم آیت الله العظمی مرعشی نجفی رحمت الله علیه از دیگر علمای بزرگ بوده‌اند. ایشان ماه‌های محرم و صفر هر سال را لباس سیاه می‌پوشیدند و در وصیت نامه خود نوشته‌اند: لباس سیاهی که در ماه‌های محرم و صفر می‌پوشیدم جهت حزن و اندوه در مصیبت‌های آل رسول اکرم صل الله علیه وآله والسلم با من دفن شود [تا وسیله شفاعت ایشان در روز قیامت باشد]سفارش می‌کنم دستمالی را که اشک‌های زیادی در رثای جدم حسین مظلوم علیه السلام و اهل بیت مکرم او ریخته‌ام و صورت خود را با آن پاک می‌کردم بر روی سینه‌ام در کفنم بگذارند.»

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی با اشاره به بیاناتی از آیت الله مجتهدی تهرانی رضوان الله تعالی علیه تصریح کرد: آیت الله مجتهدی تهرانی رحمت الله علیه فرموده‌اند که علت موفقیت من، همین مجالس توسل و روضه خوانی و سینه زنی در کنار درس‌های طلبگی است. از زمانی که طلبه بودم، پنج شنبه‌ها در منزلمان روضه برقرار می‌کردم. وقتی هم که به قم رفتیم، مجلس روضه مان در قم برپا بود. وقتی هم نزد استادمان حاج شیخ علی اکبر برهان در مسجد لرزاده تهران بودیم، ایشان هفته‌ای یک شب، سینه زنی می‌کردند و می‌فرمودند:«من هر چه دارم از همان روضه‌ها و سینه زنی‌هایی است که برای اهل بیت گرفته ام.»

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: وقتی از مرحوم علامه طباطبایی می‌پرسند: چگونه طبق فرمایش امام صادق علیه‌السلام یک قطره اشک عزادار، آتش جهنم را خاموش می‌کند؟ این عالم فرزانه می‌فرمایند: چه مانعی دارد که قطره اشکی با اذن و خواست خدا، آتش جهنم را خاموش گرداند؟ درواقع قطره اشک نظیر توبه است که باعث آمرزش گناه و محو آثار و از بین بردن عذاب می‌شود و نیز در نقطه مقابل آن کفر، باعث حبط و نابودی حسنات و نعمت‌های بهشتی و سبب افروختن آتش می‌شود‌.