در مقاله‌ای که در ژانویه منتشر شد، محققان به این موضوع پی بردند که در ایبریا (۳۰۰۰ سال پیش) فناوری و تکنیک‌های فلزکاری بسیار پیشرفته تر از آن چیزی بوده است که ما فکر می‌کردیم.
گنج ویلنا با ۶۶ شی عمدتاً طلا، بیش از ۶۰ سال پیش در سال ۱۹۶۳ در منطقه کنونی آلیکانته در اسپانیا کشف شد. این گنجینه از آن زمان به عنوان یکی از مهم‌ترین نمونه‌های عصر برنز شناخته می‌شود.
با این حال، تعیین سن مجموعه تا حدودی دشوار بوده است؛ امروز اما به لطف دو جسم که عبارتند از یک نیمکره کوچک توخالی و یک دستبند تک این کار تا حدودی ممکن شده است. این دو جسم هر دو ظاهری «آهنی» دارند یعنی به نظر می‌رسد از آهن ساخته شده‌اند.
مشکل این است که قدمت مواد طلا بین ۱۵۰۰ تا ۱۲۰۰ قبل از میلاد است؛ بنابراین بررسی محل قرارگیری مصنوعات آهنی در زمینه گنج ویلنا چیزی شبیه به یک پازل بوده است.
اما سنگ آهن از پوسته زمین تنها منبع آهن چکش خوار نیست. تعدادی از مصنوعات آهنی پیش از عصر آهن در سراسر جهان وجود دارد که از شهاب سنگ‌ها ساخته شدند. شاید معروف‌ترین آنها خنجر شهاب سنگی فرعون توت عنخ آمون باشد، اما سلاح‌های دیگر عصر برنز نیز از این ماده ساخته شدند و بسیار ارزشمند بودند.
راهی برای تشخیص این تفاوت وجود دارد: آهن حاصل از شهاب‌سنگ‌ها دارای مقدار نیکل بسیار بالاتری نسبت به آهنی است که از زمین حفر شده است. بنابراین، محققان از موزه باستان شناسی شهرداری ویلنا، که مجموعه را در خود جای داده است، اجازه گرفتند تا این دو اثر را به دقت آزمایش کنند و میزان نیکل آنها را تعیین کنند.
محققان با دقت از هر دو مصنوع نمونه گرفتند و مواد را برای تعیین ترکیب آنها در معرض طیف سنجی جرمی قرار دادند. علیرغم درجه بالای خوردگی، که ساختار عنصری مصنوع را تغییر می‌دهد، نتایج نشان می‌دهد که هم نیمکره و هم دستبند از آهن شهاب‌سنگ ساخته شده‌اند.
این امر معضل چگونگی همسویی این دو مصنوع با بقیه مجموعه را حل می‌کند؛ آنها در همان دوره ساخته شده‌اند و قدمت آنها به حدود ۱۴۰۰ تا ۱۲۰۰ قبل از میلاد باز می‌گردد.
منبع: sciencealert
۲۲۷۲۲۷